Δημοσιογράφοι & Πολεμική Προπαγάνδα

Από : Ομπλόμωφ Κατ’αρχάς, μια μικρή ιστορική παρέκβαση: Ξεσκονίζοντας ένα παλιότερο βιβλίο για τη Λιβύη, διαπιστώνει κανείς οτι δεν χρησιμοποιήθηκαν μόνο νέες τεχνικές μιντιακής εξαπάτησης σ’αυτήν την εγκληματική εκστρατεία, αλλά οτι ανασύρθηκαν επίσης και κάποια παλιότερα σχέδια και τεχνάσματα, τα οποία φαίνεται οτι ακολουθήθηκαν σχεδόν κατά γράμμα. Το βιβλίο ‘Καντάφι’ του ιταλού δημοσιογράφου Mino Vignolo εκδόθηκε το 1981 από τις εκδόσεις Κέδρος, και είναι μια αρκετά ενδιαφέρουσα καταγραφή για τα πρώτα ταραγμένα χρόνια της ‘επαναστατικής’ Λιβύης. Τότε βέβαια ο Καντάφι ήταν το μαύρο πρόβατο όχι για λόγους…’ανθρωπιστικούς’ (αυτό το ιδεολόγημα δεν είχε επινοηθεί ακόμα…) αλλά λόγω της στήριξης που παρείχε σε διάφορα αντιϊμπεριαλιστικά και εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και λόγω της αδιάλλακτης στάσης του στο Παλαιστινιακό ζήτημα. Σύμφωνα με το βιβλίο, το σχέδιο που είχε εκπονηθεί για την ανατροπή του ‘αρχιτρομοκράτη’ Καντάφι από τις υπηρεσίες των ΗΠΑ και είχε επιβεβαιωθεί από την εφημερίδα Ουάσιγκτον Ποστ προέβλεπε τρία στάδια. Μπορεί να έχουν περάσει τριάντα χρόνια από τότε…αλλά οι ομοιότητες είναι ανατριχιαστικές: «Το σχέδιο της CIA προέβλεπε τρία στάδια. Κατ’αρχήν μια δυσφημιστική εκστρατεία που θα έβαζε σε δύσκολη θέση τη λιβυκή κυβέρνηση σε διεθνές επίπεδο.(…) Το δεύτερο στάδιο απόβλεπε στη δημιουργία μιας κυβέρνησης-‘σκιάς’, από Λίβυους αντικαθεστωτικούς του εξωτερικού, που θα παρουσιάζονταν σαν νόμιμη κυβέρνηση στη διεθνή σκηνή. Τέλος, τον πόλεμο στο εσωτερικό της Λιβύης που θα ακολουθούσε αν κρινόταν αναγκαίο, από μια επέμβαση των Αιγύπτιων ή από μια κατ’ευθείαν επέμβαση των ίδιων των Αμερικανών. Η τελική λύση προέβλεπε και αυτήν την φυσική εξόντωση του Καντάφι. Η διάψευση μετά από αυτές τις αποκαλύψεις υπήρξε απλά τυπική (…)» Ενώ στα πλαίσια της ενορχηστρωμένης από τον Ρήγκαν υστερίας εναντίον της Λιβύης, « ο Τύπος φροντίζει να πληροφορήσει την κοινή γνώμη πως η σωτηρία της ανθρωπότητας εξαρτάται από το θάνατο του Λίβυου ηγέτη.» Ναι, αυτά που διαβάζετε προέρχονται από βιβλίο του 1981 και οποιαδήποτε ομοιότητα απλά συμπτωματική… Οι δημοσιογράφοι που εμπλέκονται σε πολεμική προπαγάνδα θα πρέπει να καθίστανται υπόλογοι για τις πράξεις τους. Μετάφραση του άρθρου του γάλλου δημοσιογράφου Thierry Meyssan για το Voltaire Network που δημοσιεύθηκε χθες και αφορά τις ευθύνες των δημοσιογράφων των διεθνών ειδησεογραφικών δικτύων στην συστηματική παραπληροφόρηση που έχει σκοπό να προλειάνει το έδαφος για τις ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επεμβάσεις. (κι απ’ότι φαίνεται τα ‘αφεντικά’ μόλις διέταξαν ‘μεταπολίτευση’ και στη Συρία. Αναμείνατε περισσότερες εξελίξεις όταν θα ολοκληρωθεί η υποδούλωση της Λιβύης.) Η πολεμική προπαγάνδα έχει εισέλθει σε νέα φάση, με τις συντονισμένες ενέργειες των δορυφορικών τηλεοπτικών σταθμών. Το CNN, το France24, το BBC και το Αλ Τζαζίρα έχουν καταστεί εργαλεία παραπληροφόρησης που αξιοποιούνται για τη δαιμονοποίηση κυβερνήσεων και τη δικαιολόγηση ενόπλων επεμβάσεων. Αυτές οι πρακτικές είναι παράνομες υπό τη διεθνή νομοθεσία και η ατιμωρησία των δραστών πρέπει να σταματήσει. Η τρέχουσα επεξεργασία της πληροφορίας σε σχέση με τη Λιβύη και τη Συρία έχει σηματοδοτήσει ένα σημείο καμπής στην ιστορία της πολεμικής προπαγάνδας με την έννοια οτι χρησιμοποιεί νέους τρόπους που έχουν πιάσει απροετοίμαστο το διεθνές ακροατήριο. Τέσσερις δυνάμεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και το Κατάρ, έχουν συνδυάσει τα τεχνικά μέσα που διαθέτουν με σκοπό να δηλητηριάσουν τη ‘διεθνή κοινότητα’. Αυτά είναι κυρίως το CNN (το οποίο, αν και ιδιωτικός σταθμός, συνεργάζεται με το τμήμα ψυχολογικού πολέμου του Πενταγώνου), το France24, το BBC και το Αλ Τζαζίρα. Αυτά τα μέσα χρησιμοποιούνται για να αποδώσουν ψευδώς στις κυβερνήσεις της Λιβύης και της Συρίας εγκλήματα που δεν διέπραξαν ενώ ταυτόχρονα συγκαλύπτουν τα εγκλήματα που διαπράττονται από τις μυστικές υπηρεσίες των προαναφερθεισών δυνάμεων και του ΝΑΤΟ. Βιώσαμε μια παρόμοια κατάσταση, σε μικρότερη κλίμακα, το 2002 όταν η Globovisión μετέδωσε ζωντανές εικόνες μιας λαϊκής επανάστασης εναντίον του εκλεγμένου προέδρου Ούγκο Τσάβεζ, συν εικόνες που έδειχναν ακτιβιστές υπέρ του Τσάβεζ να πυροβολούν διαδηλωτές. Αυτό το στημένο γεγονός βοήθησε στο να αποκρύψει ένα στρατιωτικό πραξικόπημα ενορχηστρωμένο απ’την Ουάσιγκτον με τη βοήθεια της Μαδρίτης. Ωστόσο, όταν μία αυθεντική λαϊκή εξέγερση ανέτρεψε το πραξικόπημα και επανεγκατέστησε τον εκλεγμένο πρόεδρο, νομικές και δημοσιογραφικές έρευνες αποκάλυψαν οτι η επανάσταση που είχε κινηματογραφήσει η Globovisión ήταν στην πραγματικότητα μια υπόθεση οπτικής εξαπάτησης και οτι οι ‘Τσαβίστας’ ποτέ δεν πυροβόλησαν στο πλήθος, αλλά οι ίδιοι ήταν τα θύματα ελεύθερων σκοπευτών οπλισμένων από τη CIA. Βλέπουμε το ίδιο πράγμα να συμβαίνει σήμερα, αλλά με μια κοινοπραξία δορυφορικών καναλιών που μεταδίδουν εικόνες από ανύπαρκτα γεγονότα στη Λιβύη και τη Συρία. Ο σκοπός τους είναι να κάνουν τον κόσμο να πιστέψει οτι η πλειοψηφία των Λίβυων και των Σύριων θέλουν να ανατρέψουν τους πολιτικούς τους θεσμούς και οτι ο Μουαμάρ Καντάφι και ο Μπασσάρ Αλ-Άσσαντ έχουν σφαγιάσει τους λαούς τους. Βασισμένο σε μια τέτοια μιντιακή δηλητηρίαση, το ΝΑΤΟ επιτέθηκε στη Λιβύη και αναμένεται να καταστρέψει τη Συρία. Βέβαια, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε νομοθεσία ‘ωστε να αποτρέψει και να τιμωρήσει τέτοιες πρακτικές. Το ψήφισμα 110 της 3ης Νοεμβρίου του 1947 που αφορά ‘τα μέτρα που λαμβάνονται εναντίον της προπαγάνδας και των υποκινητών ενός νέου πολέμου’, καταδικάζει ‘την προπαγάνδα η οποία είτε έχει σαν στόχο είτε είναι πιθανόν να προκαλέσει ή να ενθαρρύνει οποιαδήποτε απειλή εναντίον της ειρήνης, παραβίαση της ειρήνης, ή πράξη επιθετικότητας.’ Το ψήφισμα 381 της 17ης Νοεμβρίου 1950 ενισχύει περαιτέρω αυτήν την καταδίκη, επικρίνοντας τη λογοκρισία αντικρουόμενων πληροφοριών, ως μέρος της προπαγάνδας εναντίον της ειρήνης. Τέλος, το ψήφισμα 819 της 11ης Δεκεβρίου 1954 σχετικά με την ‘άρση των περιορισμών στην ελεύθερη ανταλλαγή της πληροφορίας και των ιδεών’, αναγνωρίζει την ευθύνη των κυβερνήσεων να αίρουν τα εμπόδια που εμποδίζουν την ελεύθερη ανταλλαγή πληροφοριών και ιδεών. Με αυτές τις αποφάσεις, η Γενική Συνέλευση έχει αναπτύξει το δικό της δόγμα της ελευθερίας της έκφρασης: καταδίκασε τα ψέμματα που οδηγούν σε πολέμους και υπεραμύνθηκε της ελεύθερης ροής της πληροφορίας και των ιδεών και της κριτικής αντιπαράθεσης ως όπλων στην υπηρεσία της ειρήνης. Οι λέξεις, και ειδικά οι εικόνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να προετοιμάσουν τα χειρότερα εγκλήματα. Σ’αυτήν την περίπτωση, η δηλητηρίαση από τα CNN, France24, BBC και Αλ Τζαζίρα συνιστά ‘έγκλημα κατά της ειρήνης’. Θα έπρεπε να θεωρείται χειρότερο κι απ’τα εγκλήματα πολέμου και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττονται από το ΝΑΤΟ στη Λιβύη και από τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες στη Συρία, καθώς προηγείται αυτών και τα καθιστά δυνατά. Οι δημοσιογράφοι που εμπλέκονται σε πολεμική προπαγάνδα θα πρέπει να δικάζονται από τη Διεθνή Δικαιοσύνη.